crying.jpg

Αγαπητοί γονείς, υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από τις διατροφικές διαταραχές στη χώρα μας, ενώ οι εξειδικευμένοι σε αυτές ειδικοί είναι λιγοστοί. Δυστυχώς πολλοί δηλώνουν ειδικοί, ότι δηλαδή γνωρίζουν και μπορούν να αναλάβουν έφηβες ή γυναίκες που πάσχουν από αυτές, χρησιμοποιώντας πεπαλαιωμένες ή ακόμη και αναποτελεσματικές τεχνικές για την αντιμετώπισή τους.

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα η γνώση γύρω από τις διατροφικές διαταραχές είναι ανεπαρκής και έτσι πολλοί γονείς αναζητούν βοήθεια σε δρόμους που οδηγούν τελικά στην ισχυροποίηση των διατροφικών διαταραχών. Αρχικά διερευνήστε την εξειδίκευση του ειδικού, μην διστάσετε να του ζητήσετε διαπιστευτήρια που να αποδεικνύουν τη γνώση του σε αυτές. Είναι σημαντικό να βρείτε τον κατάλληλο και έμπειρο ειδικό που θα βοηθήσει εσάς και το παιδί σας να απαλλαχτεί από τη διατροφική διαταραχή.Πριν όμως από οποιαδήποτε αναζήτηση βοήθειας χρειάζεται να γνωρίζετε κάποιες βασικές αρχές που διέπουν τις διατροφικές διαταραχές έτσι ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική η αντιμετώπισή τους. Το παιδί σας δεν έχει επιλέξει να έχει διατροφική διαταραχή και φυσικά δεν ότι του συμβαίνει δεν είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό.

Μελέτες σε διδύμους αποδεικνύουν και ταυτόχρονα ενοχοποιούν κάποια γονίδια που προδιαθέτουν την ανάπτυξη της Νευρικής Ανορεξίας, συνδυαστικά βεβαίως με το τι συμβαίνει μέσα του και γύρω του. Το πείσμα και η άρνηση είναι αναπόσπαστα στοιχεία της νόσου. Το παιδί σας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη διατροφική διαταραχή αν γνώριζε τον τρόπο, αναμφίβολα όμως αυτό απαιτεί και τη δική σας εμπλοκή.


Παρόλο που η διατροφική διαταραχή έχει ένα βασικό νόημα στη ζωή του καθώς εξυπηρετεί όλους εκείνους τους μηχανισμούς αποσύνδεσης από τη “φρικτή” πραγματικότητα που βιώνει μέσα του. ΠΡΟΣΟΧΗ! Εσείς δεν ευθύνεστε για την ανάπτυξη της νόσου (νευρική ανορεξία – νευρική βουλιμία), όμως πολλές φορές οι συμπεριφορές σας άθελα σας ισχυροποιούν και διαιωνίζουν αυτές. Μην ενοχοποιείτε λοιπόν τον εαυτό σας, ο ενοχοποιημένος γονιός είναι ένας απελπισμένος και αναποτελεσματικός γονιός. Τις ενοχές σας θα χρειαστεί να τις κρύψετε βαθιά σε ένα “συρτάρι” γιατί μαζί με αυτές το παιδί σας δεν θα βρει το δρόμο της ίασης. Ξέρω ότι τα παιδιά σας αντιστέκονται σε οποιαδήποτε προοπτική αλλαγής ή βοήθειας, να θυμάστε όμως ότι αυτό είναι η διατροφική διαταραχή. Η διατροφική διαταραχή δεν είναι καπρίτσιο, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Δείτε πέρα από την άρνηση του παιδιού σας, γιατί απλά αυτή συνδέεται άρρηκτα με όλους τους φόβους που βιώνει το παιδί σας, δηλαδή τον απόλυτο εγκλωβισμό στο σύμπτωμα. Στην παρούσα φάση ο μοναδικός τρόπος που υιοθετεί το παιδί σας για τη διαχείριση της ζωής του είναι το σύμπτωμα. Η χαμηλή αυτό-εκτίμηση υπάρχει κάτω από οποιαδήποτε μορφή διατροφικής διαταραχής. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί νιώθει συνεχώς ανεπαρκές και ανάξιο να αγαπηθεί αφού ήδη είναι το “πρόβλημα” μέσα στην οικογένεια. Η ντροπή, η απόγνωση, ο πόνος, η δυστυχία έχουν καταβάλει την ψυχή του παιδιού σας. Μη ξεχνάτε ότι σχεδόν όλες οι συμπεριφορές που συνδέονται με τις διατροφικές διαταραχές μπορεί να επιμείνουν για πολλούς μήνες, ίσως και για χρόνια, ακόμα και αν έχετε ήδη ζητήσει βοήθεια. Οποιαδήποτε προσδοκία για γρήγορη και άμεση άρση του συμπτώματος είναι ουτοπία. Ιδίως όταν το παιδί σας είναι στη διατροφική διαταραχή πάνω από δύο χρόνια.Προετοιμαστείτε με υπομονή και όχι ανοχή για ένα μακρύ και συστηματικό αγώνα ενάντια στη διατροφική διαταραχή. Αν έχετε πέσει στην παγίδα και πιστεύετε ότι οι συμπεριφορές αυτές του παιδιού σας είναι απόρροια συνειδητής επιλογής, οι πιθανότητες για την ανάρρωση του από αυτή είναι μηδαμινές.Αρχικοί Τρόποι Για Τη Διαχείριση Των Διατροφικών Διαταραχών:

1. Μην κατηγορείτε το παιδί σας για τη διατροφική διαταραχή. Καταλαβαίνω ότι πολλές φορές η συμπεριφορά που προκύπτει από τη διατροφική διαταραχή σας προκαλεί έντονα συναισθήματα, όπως οργή, θυμό, αγωνία, απογοήτευση και απόρριψη και φυσικά αυτό είναι απολύτως ανθρώπινο. Μην ξεχνάτε όμως ότι το παιδί σας είναι ήδη αρκετά απογοητευμένο από τον ίδιο του τον εαυτό, οπότε οποιαδήποτε μορφή έντονης αντιπαράθεσης προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο πόνο και ενοχή.
2. Αποδεχτείτε ότι το παιδί σας βιώνει ακραία και οδυνηρά συναισθήματα εξαιτίας της νόσου και όχι από εσάς.
3. Εκφράστε την αγάπη και την τρυφερότητά σας και ταυτόχρονα προσπαθήστε να του εξηγήσετε ότι ανησυχείτε και ότι θα θέλατε να βοηθήσετε, ακόμα και όταν δεν το ζητά ή δεν το δέχεται.
4. Αντιμετωπίστε τη διατροφική διαταραχή του παιδιού σας ως ομάδα και όχι ως μονάδα. Συνεργαστείτε μεταξύ σας, και οι δύο γονείς μαζί μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικότερα το πρόβλημα. Υπάρχει άμεση ανάγκη για σταθερότητα και συνέπεια απέναντι στο παιδί σας, βρείτε τρόπους που θα κάνετε τα πράγματα μέχρι εκεί που αντέχετε, μην αλλάζετε τακτική. Να θυμάστε ότι τα δύο κλαριά μαζί λυγίζουν λιγότερο από το ένα. Ο στόχος σας είναι κοινό “μέτωπο” για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
5. Προσπαθήστε να δείτε τα υγιή και δυνατά κομμάτια του παιδιού σας. Ο συνεχής εστιασμός στο σύμπτωμα το ενισχύει και δεν το αποδυναμώνει.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Στην εφηβεία η πρόκληση των ορίων, κανόνων και αξιών της οικογένειας είναι μια φυσιολογική διαδικασία που οδηγεί αναμφίβολα στην αυτονομία και στην ισχυροποίηση της ταυτότητας του. Δυστυχώς η διατροφική διαταραχή αφαιρεί τα πάντα από το παιδί σας και έτσι καταλήγει να είναι πλήρως εξαρτώμενο από σας αφού αδυνατεί να στηριχτεί στον εαυτό του και τις δυνάμεις του. Η εξέλιξη και η ανάπτυξη μιας έφηβης σταματάει στην ηλικία που έχει κάνει έναρξη η διατροφική διαταραχή. Αν το παιδί σας πάσχει από Νευρική Ανορεξία:· Προετοιμαστείτε για συμπεριφορές που ούτε καν φανταζόσασταν ότι θα υιοθετούσε το παιδί σας, όπως υπεργυμναστική, απόκρυψη τροφών, εμετοί, καθαρτικά.· Μην ξεχνάτε ότι είστε υπεύθυνοι για την ασφάλεια και την υγεία του παιδιού σας (παιδιά, έφηβοι). Αν το παιδί σας ορίζει απόλυτα τις διατροφικές σας συνήθειες, δηλαδή τι τρόφιμα θα αγοράσετε, από πού, πως θα το μαγειρέψετε, να θυμάστε ότι η αγορά, το μαγείρεμα και το σερβίρισμα της τροφής ανήκει στη δική σας δικαιοδοσία και είναι δική σας ΕΥΘΥΝΗ.· Ακούστε την κρίση σας και όχι τις ενοχές σας, συμμεριστείτε τις επιθυμίες του παιδιού σας όχι όμως της Νευρικής Ανορεξίας.· Στην οξεία Νευρική Ανορεξία (<15 BMI) η μοναδική σας μέριμνα είναι η σίτιση. Δεν μας ενδιαφέρει τι τρώει αρκεί να τρώει αρκετά και να παίρνει βάρος. Συμβουλευτείτε διαιτολόγους εξειδικευμένους στις διατροφικές διαταραχές.· Είναι σημαντικό να παραβρίσκεται τουλάχιστον ο ένας από σας σε κάθε γεύμα, την ποσότητα θα την καθορίζετε σε συνεργασία με τους ειδικούς. Θα παραμένετε στο τραπέζι ακόμα και αν κάνει 2 ώρες να φάει.· Σε περίπτωση που προκαλεί εμετούς μπορεί να πάει στην τουαλέτα πριν το γεύμα αφού το μπάνιο θα παραμένει κλειστό τουλάχιστον για τις 2 επόμενες ώρες.· Η υπεργυμναστική δεν μπορεί να σταματήσει απότομα, ορίστε το χρόνο που θα ασκείται.· Προετοιμαστείτε για την αντίσταση και την σύγκρουση που θα επέλθει, δεν συγκρούεστε με το παιδί σας αλλά με τη διατροφική διαταραχή του κονταροχτυπιέστε.· Στην ανορεξία, η ανορεκτική φωνή βασιλεύει κατά 70%-90% στο μυαλό του παιδιού σας. Η ανορεκτική φωνή βασανίζει το παιδί σας, αφού συνεχώς του λέει ότι είναι χοντρή-ος, άσχημη-ος, ανάξια-ος και άχρηστη-ος. Λειτουργεί τιμωρητικά στο να μη φάει, επιτίθεται σε όποιον βρεθεί μπροστά της-του, κατηγορεί γονείς, αδέρφια, φίλους, τα πάντα. Είναι η φωνή της τελειομανίας που δεν βρίσκει τίποτα καλό και όλα είναι ποταπά. Η άλλη, η πραγματική φωνή του παιδιού σας είναι η “τοσοδούλα” που θέλει να μεγαλώσει και να τραφεί, η άλλη η ανορεκτική φωνή δεν την αφήνει. Μιλήστε στην υγιή φωνή του παιδιού σας έτσι: Ξέρω πόσο δυνατή είναι αυτή η φωνή που σου λέει ότι είσαι χοντρή, άσχημη, ότι δεν σε αγαπάμε και ότι δεν πρέπει να φας. Ξέρω ότι υπάρχουν στιγμές που σε βασανίζει και άλλες φορές γίνεται η καλύτερη σου φίλη, αυτό πρέπει να είναι πολύ φοβιστικό και μπερδευτικό. Όμως εγώ θέλω να μιλήσω στο υγιές σου κομμάτι που δεν είναι ανορεκτικό, αρνούμαι να μιλήσω στην ανορεκτική φωνή.ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Μη μιλάτε στην ανορεκτική φωνή του παιδιού σας, απαριθμώντας επιχειρήματα λογικά. Μην απαντάτε σε ερωτήσεις όπως πάχυνα, βλέπεις έχω ακόμα να χάσω στην κοιλιά κλπ.Αν το παιδί σας πάσχει από Νευρική Βουλιμία: Στην συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή η εμπλοκή του γονιού στην ποσότητα τροφής ή οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτή λειτουργεί αντίθετα από ότι στη Νευρική Ανορεξία.

* Δεν παρεμβαίνετε καθόλου στην πρόσληψη τροφής.
* Δεν το βάζετε σε δίαιτα και δεν στηρίζετε αυτή την προσπάθεια, αφού η δίαιτα ή η ασιτία είναι μέρος του συμπτώματος.
* Επικοινωνήστε με το παιδί σας έξω από κιλά και εικόνα σώματος, μη σχολιάζετε το βάρος και την εμφάνισή του.
* Εξαφανίστε τη ζυγαριά.
* Αν το παιδί σας είναι έτοιμο να κάνει βουλιμικό επεισόδιο και σας το πει, βγάλτε το έξω μια βόλτα, βάλτε δυνατά μουσική μέσα στο αυτοκίνητο, τρέξτε. Όχι σε πολύ κόσμο, κάπου απόμερα.
* Αν το παιδί σας προκαλεί εμετούς ή παίρνει καθαρτικά (διαβάστε το άρθρο Ζώντας χωρίς καθαρτικά), διερευνήστε τη συχνότητα και δώστε του να διαβάσει τις συνέπειες των διατροφικών διαταραχών.
* Η υγιής φωνή του παιδιού σας είναι μεγαλύτερη σε ποσοστό από ότι στην Νευρική Ανορεξία, άρα και η επικοινωνία ευκολότερη.

Κλείνοντας αυτό το άρθρο-επιστολή σε σας τους γονείς θέλω να σας πω ότι καταλαβαίνω πόσο δύσκολη είναι η θέση και η ζωή σας ταυτόχρονα, βλέποντας το παιδί σας να λιώνει και να καταστρέφεται από τη διατροφική διαταραχή. Όμως βαθιά μέσα μου πιστεύω και ως ειδικός και ως μητέρα ότι χωρίς εμάς τους γονείς τα παιδιά μας δεν έχουν ελπίδα να βγουν από τη διατροφική διαταραχή. Η ανάρρωση βρίσκεται στα χέρια μας ιδίως όταν πρόκειται για εφήβους.Κινητοποιηθείτε, βρείτε τους κατάλληλους ειδικούς, μην ακούτε αυτούς που σας κατηγορούν και σας απομακρύνουν από τη θεραπεία της διατροφικής διαταραχής. Σαφώς χρειάζεται σεβασμός στη θεραπεία του παιδιού σας, όμως χωρίς τη δική σας υποστήριξη μια-δύο ώρες την εβδομάδα δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Μπορείτε να βοηθήσετε ουσιαστικά, άλλωστε κανένας δεν νοιάζεται πιο πολύ για τα παιδιά σας παρά μόνο εσείς. Να θυμάστε, όσο πιο γρήγορα αντιληφθείτε το πρόβλημα τόσο πιο εύκολη είναι και η αντιμετώπισή του. Οι διατροφικές διαταραχές χρειάζονται το ΜΑΖΙ (οικογένεια-ειδικοί) για μια ουσιαστική ανάρρωση. ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ αν αυτή ενισχυθεί με την κατάλληλη βοήθεια.

Με εκτίμηση.
Μαρία Τσιάκα, Διευθύντρια Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών.

 

Σχολιάστε

Your email address will not be published. Required fields are marked *