Μάρθα Καϊτανίδη
Ανησυχητική έκταση έχουν πάρει οι διατροφικές διαταραχές στην χώρα μας. Από νευρική ανορεξία και βουλιμία υποφέρουν πλέόν ολοένα και περισσότεροι έφηβοι, οι οποίοι στερούν από τον εαυτό τους ακόμη και το νερό. Οι ειδικοί τονίζουν πως η σωστή ενημέρωση είναι το «όπλο» των γονέων ώστε να αναγνωρίζουν τα σημάδια στο αρχικό στάδιο – πριν οι διατροφικές «παραξενιές» γίνουν πραγματικό πρόβλημα.
Με βάση έγκυρες επιδημιολογικές έρευνες, στην Ελλάδα νοσεί τη στιγμή αυτή το 6% του πληθυσμού (1% από νευρική ανορεξία και 5% από νευρική βουλιμία) ενώ ένα επιπλέον 7%, φέρει μερικώς κάποια χαρακτηριστικά συμπτώματα και από τις δύο νόσους, ανεβάζοντας έτσι το συνολικό ποσοστό των πασχόντων σε περίπου 13%.
Σε πραγματικούς αριθμούς, παραπάνω από ένα εκατομμύριο έφηβοι και νεαροί ενήλικες πάσχουν από κάποια μορφή διατροφικής διαταραχής, γεγονός που σημαίνει ότι δύο εκατομμύρια οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με το πρόβλημα αυτό.
Δυστυχώς στη χώρα μας, η ενημέρωση είναι ελλιπής, τόνισε η κ. Μαρία Τσιάκα, διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών (ΕΚΔΔ), σε συνέντευξη τύπου με αφορμή τη διοργάνωση της 1ης Πανελλήνιας Ημερίδας για την Οικογένεια και τις Διατροφικές Διαταραχές (Δ.Δ.), η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 6 Μαρτίου, στο αμφιθέατρο της Γερμανικής Σχολή Αθηνών (DSA) στο Μαρούσι.
Η κ. Τσιάκα ανέφερε πως έχουν εδραιωθεί λάθος αντιλήψεις και μύθοι γύρω από το θέμα αυτό. Οι οικογένειες, οι φίλοι και γενικότερα ο κοινωνικός περίγυρος των ατόμων που πάσχουν, αδυνατούν να τα βοηθήσουν ουσιαστικά.
Παράλληλα, η έλλειψη εξειδικευμένων θεραπευτών/θεραπευτικών μονάδων και ο κοινωνικός στιγματισμός, οδηγούν τα άτομα που υποφέρουν σε αδιέξοδο.
Πάντως και σύμφωνα με τους ειδικούς, η σοβαρότερη διατροφική διαταραχή είναι η νευρική ανορεξία, που είναι και η ψυχική νόσος με το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας (20%).
Ειδικότερα, ξεκινάει συνήθως στην εφηβεία με μία δίαιτα που βγαίνει εκτός ελέγχου, με αποτέλεσμα ένας στους πέντε ανθρώπους να πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία. Δυστυχώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, μόλις ένας στους τρεις ασθενείς αναρρώνει (κάποιες φορές μετά από νοσηλεία).
Οι γονείς από την πλευρά τους, συχνά συμπαρασύρονται από την εμμονή του παιδιού τους για τη μείωση του βάρους του, τον έλεγχο των θερμίδων, το καθημερινό ζύγισμα. Η αναζήτηση βοήθειας από κάποιο διαιτολόγο δεν έχει αποτέλεσμα αφού τις περισσότερες φορές αδυνατεί να διαγνώσει και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το σύμπτωμα όντας μη εξειδικευμένος σε αυτό.
Νευρική Ανορεξία
Νευρική Βουλιμία
Αδηφαγική διαταραχή
|
Σχολιάστε